Patrzyłam na krople deszczu, spływające po szybie autobusu. Deszcz. Uwielbiam deszcz. Zapewne jako jedna z nielicznych. Większość osób chowa się w budynkach, czekając, aż przestanie padać. A ja? Ja chciałam wyjść na ulicę i zacząć tańczyć...
Autobus zatrzymał się na przystanku. Do pojazdu weszło parę osób i zaczęło zajmować, jak dotąd, wolne miejsca.
Moją uwagę przyciągnęła jedna dziewczyna, na moje oko szesnastoletnia. Nie wyglądałaby nadzwyczajnie, gdyby nie to, że wyglądała na ciężarną.
Dziewczyna usiadła naprzeciwko mnie. Uśmiechnęłam się blado. Przez chwilę zdawało mi się, że na jej twarzy pojawił się cień zaskoczenia, lecz po chwili kąciki jej ust delikatnie się uniosły.
Zastanowiłam się nad tym, czy jest ona rzeczywiście w ciąży. Mogła przecież być otyła. Przyglądałam się jej dobre parę minut. W końcu moja ciekawość wzięła górę. Zadałam jej nurtujące mnie pytanie.
Jej wyraz twarzy momentalnie się zmienił. Uśmiech zniknął z jej twarzy i zamiast niego, jej usta ułożyły się w poziomą linię.
Chciałam przeprosić dziewczynę, lecz ta mnie uprzedziła.
- Niech się pani nie boi. Właśnie jadę, je usunąć.
Autobus zatrzymał się, a młoda dziewczyna wyszła, zostawiając mnie w osłupieniu...
~~~~~~~~~~
Krótki prolog, ale jest.
Zapraszam do notki niżej, gdzie są wyniki konkursu i zwycięska praca :)
Pierwszy rozdział i bohaterów dodam jutro, bądź pojutrze ;)
Autobus zatrzymał się na przystanku. Do pojazdu weszło parę osób i zaczęło zajmować, jak dotąd, wolne miejsca.
Moją uwagę przyciągnęła jedna dziewczyna, na moje oko szesnastoletnia. Nie wyglądałaby nadzwyczajnie, gdyby nie to, że wyglądała na ciężarną.
Dziewczyna usiadła naprzeciwko mnie. Uśmiechnęłam się blado. Przez chwilę zdawało mi się, że na jej twarzy pojawił się cień zaskoczenia, lecz po chwili kąciki jej ust delikatnie się uniosły.
Zastanowiłam się nad tym, czy jest ona rzeczywiście w ciąży. Mogła przecież być otyła. Przyglądałam się jej dobre parę minut. W końcu moja ciekawość wzięła górę. Zadałam jej nurtujące mnie pytanie.
Jej wyraz twarzy momentalnie się zmienił. Uśmiech zniknął z jej twarzy i zamiast niego, jej usta ułożyły się w poziomą linię.
Chciałam przeprosić dziewczynę, lecz ta mnie uprzedziła.
- Niech się pani nie boi. Właśnie jadę, je usunąć.
Autobus zatrzymał się, a młoda dziewczyna wyszła, zostawiając mnie w osłupieniu...
~~~~~~~~~~
Krótki prolog, ale jest.
Zapraszam do notki niżej, gdzie są wyniki konkursu i zwycięska praca :)
Pierwszy rozdział i bohaterów dodam jutro, bądź pojutrze ;)
Prologi przecież nie są długie!
OdpowiedzUsuńTą dziewczyną w ciąży była Viola lub Ludmi?
Narratorem Angie?
Czekam na next
Viola C.
Omomomom :*
OdpowiedzUsuńKolejne opowiadanie!
JARAM SIEM!
Trololololololo ^^
Prolog zarąbisty :*
Czekam na jedyneczkę :*
Pooooozdraaaawiaaam :333
♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥ ♥♥♥♥♥
OdpowiedzUsuń↑
Patrz ile serduszek dostałaś ;*
Ale wiesz co ?
Nie zasłużylaś na tyle....
Nie zasłużylaś na tyle, bo za taki cudny prolog należy się jeszcze więcej ※
Ale ja jestem taaaaki wielki leń, że nie dość, że nie napiszę Ci więcej serduszek, to w ogóle nic więcej nie napiszę *_*
Może oprócz tego, że sb czekam na rozdzialik nr √！
W sensie, że pierwszy, nooo ;*
Już czuję, że ta historia będzie genialna :3
Boski prolog.
OdpowiedzUsuńKto jest w ciąży???
Ja chcę już wiedzieć.
Strasznie mnie zaciekawiłaś.
Zresztą jak zawsze.
Już n ie mogę się doczekać pierwszego rozdziału.
Pozdrawiam <3
Boskiiii <33 Idę już czytać 1 rozdział :)
OdpowiedzUsuńZapraszam do mnie, nie mamy zbyt dużo czytelników ---> http://one-shoty-vanill-tina.blogspot.com/ Przeczytasz, skomentujesz? Nie musisz czytać wszystkiego, wystarczy tylko jeden post, to są OS, więc każdy się kończy i nie musisz wszystkiego nadrabiać. Byłabym wdzięczna.