Rozdział 7

 Angie

Przyszły wyniki badań. Wreszcie się dowiem z kim jestem w ciąży. Otworzyłam kopertę. To jego dziecko. Muszę mu o tym powiedzieć. Ciekawe jak zareaguje.

Violetta

Studio 21

Na zajęciach z Pablo cały czas myślałam o Leonie i Diego. Którego z nich kocham naprawdę?
Po zajęciach podszedł do mnie Diego.
- Hej Violka.
- Cześć.
Poszukałam wzrokiem Leona. Gadał z Andresem. Uśmiechnęłam się lekko.
- Umówisz się ze mną?
Chciałam się zgodzić, ale Leon...
- Wiesz, że jestem z Leonem.
- To pójdziemy gdzieś jako przyjaciele. Przyjdę po ciebie o osiemnastej.
Diego odszedł uśmiechając się do mnie.
Nie wiem czy powinnam iść. Powiedział, że pójdziemy jako przyjaciele. Może pójdę, ale muszę o tym powiedzieć Leonowi.

Camila

Broadway jest całkiem ładny i miły, ale Maxi też. Obydwoje mi się podobają. Trochę jak wcześniej Violettcie. Tylko, że Tomas i Leon byli w niej zakochani, a Maxi i Broadway nie zwracają na mnie uwagi.
Z zamyślenia wyrwał mnie Broadway.
- Hej, Camila?
- Tak. Cześć. Jak ci się podoba w szkole?
- Wszystko super, oprócz Gregorio.
- Przyzwyczaisz się.
Za jego plecami zobaczyłam Maxiego rozmawiającego z Ludmi. Posmutniałam.
- Coś się stało?
- Nie nic. Muszę iść, przepraszam.
Pobiegłam do łazienki.
Maxiemu podoba się Ludmila. Ona jest z Tomasem. Za to Nata jest wolna. Pewnie będą razem. Nawet to, że jej podstawiłam nogę nie zdziałało. Chciałam ją ośmieszyć przed Maxim, a oni się do siebie zbliżyli. Muszę coś jeszcze zrobić.

Violetta

17:10 dom Vilu

Za pięćdziesiąt minut będzie tu Diego, a ja jeszcze nie powiedziałam Leonowi o spotkaniu. Muszę do niego zadzwonić.
- Hej Leon. Mam sprawę.
- Hej, mów.
- Ale nie będziesz zły?
- No nie wiem. O co chodzi?
- Wychodzę dzisiaj o 18 z Diego, jako przyjaciele, na spacer. Jesteś zły?
- Nie, baw się dobrze.

Leon

Gdy Violetta się rozłączyła rzuciłem telefonem o ścianę. Ten Diego wszystko niszczy. Viola też by mogła pomyśleć. Chcemy się go pozbyć z jej życia, a ona się z nim umawia. Muszę ich śledzić.
Pozbierałem telefon i wysłałem SMS'a do Andresa, Napo, Maxiego, Cami, Fran i Naty, by byli o 18:55 pod domem Violetty.

18:00

Chowamy się za samochodem obok domu Violetty. Diego właśnie wychodzi z moją dziewczyną. Poszliśmy za nimi w niewielkim odstępie chowając się za drzewami i samochodami.

Violetta

Mam dziwne uczucie, że mnie i Diego ktoś śledzi. Podczas spaceru z chłopakiem cały to uczucie się utrzymywało.
Skręciliśmy w jakąś alejke, gdzie rosło pełno kwiatów. Niedaleko było małe jeziorko. W pewnym momencie Diego się zatrzymał i złapał mnie za ramiona. Przeszedł mnie lodowaty dreszcz. Mogłam się nie zgadzać na to spotkanie.
- Kocham cię, Violetto.
Diego przesunął swoją twarz do mojej. Zamknął oczy, chcąc mnie pocałować. Wystawiłam powoli moją rękę, by go spoliczkować, ale coś nie pozwalało mi tego teraz zrobić.

Leon

Oni się zaraz pocałują!
Wybiegłem z kryjówki rzucając się na Diego. Uderzyłem go pięścią w nos. Diego złapał się za tą część ciała, lecz po chwili jego pięść wylądowała na moim policzku, a następnie brzuchu. Nie pozostałem mu dłużny. Zaczęliśmy się bić. Widziałem, jak Violetta patrzy na nas wystraszona i krzyczy:
- Odejdź od niego! Zostawcie się! Nie bij go! Oddaj mu tego buta!

Francesca

Nadal chowaliśmy się za drzewami. Po chwili, gdy czyjś but wbił się w powietrze, po czym uderzył jakąś kobietę. Maxi, Braco i Andres wyszli z kryjówki i rozdzielili Leona i Diego. Obydwoje byli poszarpani i cali w krwi. Diego nie miał na sobie jednego buta.

Leon

Spojrzałem zły na Violettę.
- Jak mogłeś? - krzyknęła na mnie.
- Ja?
- Tak. Śledziłeś mnie, bo mi nie ufasz!
- Prawie się z nim całowałaś!
- Gdybyś mi zaufał to...
- To byście się całowali.
- Z nami koniec! Nie będę z kimś, kto mi nie ufa!
Po tej wymianie zdań Violetta odeszła z Diego trzymając się za ręce. Po drodze podniosła jego buta.
Uciekłem do domu, zostawiając zszokowanych przyjaciół.

Violetta

Gdy trochę się oddaliśmy zaczęłam płakać.
- Violu, on nie był ciebię wart.
Położyłam głowę na ramieniu Diego.
Po pewnym czasie usiedliśmy na trawie, wśród kwiatów. Diego starł łzy z mojego policzka. Po chwili położyliśmy się na ziemi.
- Spójrz w niebo, co widzisz? - spytał.
- Chmurę w kształcie serca. - wskazałam na biały obłok na błękitnym niebie.
- Spójrz przełamała się na pół. -Diego pokazał palcem w niebo.
- Do tej pierwszej połówki doszła nowa chmurka. Co to może znaczyć?
Diego nachylił się nade mną, prawie leżąc na moim ciele. Spojrzałam w jego ciemne oczy.
- Ktoś musi się usunąć, by powstała prawdziwa miłość. Trzeba tylko tej drugiej połówce dać szansę.
Zamknęłam oczy. A jeżeli on ma rację? Może rozdział zwany "Leon" powinnam zamknąć? Powinnam być z Diego? Co mam zrobić? Tyle pytań, a żadnej odpowiedzi.


******************************
6 komentarzy=następny rozdział